Szubienice studzienne

3 Listopad 2014
Oprócz powszechnie znanych szubienic drewnianych bogatsze miasta i właściciele ziemscy stawiali szubienice murowane. Przyjmowały one formę cylindrycznej lub czworokątnej murowanej z kamienia lub cegły solidnej wieży, której wysokość dochodziła do 3,5 metra.

Na jej szczycie wznoszono 3-4 murowane słupy, gdzie mocowano poziome belki do zawieszania stryczka. Cała konstrukcja razem ze słupami mogła dochodzić nawet do 8 metrów. Do wnętrza wieży prowadziły drzwi lub dostać się można było do środka po każdorazowo przystawianej przez kata drabinie.
Wysokość murów szubienicy miała spełniać wielorakie zadanie: wyrażać potęgę miasta, budzić trwożny szacunek dla ówczesnego wymiaru sprawiedliwości i stanowić przestrogę dla pozostałych złoczyńców

Po prawej. Rekonstrukcja szubienicy studziennej (najprawdopodobniej z XVI w.) w miejscowości Trzebiel, jedynej takiej zachowanej na terenie województwa lubuskiego. Była to konstrukcja w formie cylindrycznej studni z kamienia i cegieł o średnicy blisko 5 metrów.

U góry. Francuska szubienica studzienna, przyjmowała niekiedy gigantyczne rozmiary, umożliwiając wykonywanie kilkunastu wyroków śmierci równocześnie

Artykuły powiązane: 

Tortury? To zielonogórska specjalność. Średniowieczna.

Mamy już w mieście muzeum tortur. Teraz torturami zajął się zielonogórzanin Robert Jurga, który napisał książkę „Machiny do tortur. Kat, narzędzia, egzekucje”. Przedstawia w niej setki urządzeń do męczenia ludzi. Z całego świata. Wśród nich są eksponaty z naszego muzeum.