Pierwszy był dzwonek od sanek

Kolekcję zaczął budować w 1977 r. Otwiera ją eksponat, który zdobił jego sanki z dzieciństwa. Dzwonek przydał się też, gdy mama małego wtedy Mariana zachorowała na grypę. Razem z bratem przyczepili go do futryny i przywiązali sznurek, który pociągnęli do łóżka mamy. W ten sposób komunikowała się z synami, gdy np. życzyła sobie herbatę czy chwilę rozmowy.

Z roku na rok kolekcja rosła, dziś liczy 800 dzwonków z całego świata. Wśród nich te z figurkami Napoleona, Szekspira czy św. Mikołaja. Jest też taki z brązu, z wizerunkiem Jana Pawła II, wypuszczony tuż po kanonizacji. To duma pana Mariana. Podobnie jak ponad 100-letni eksponat z czterema ewangelistami, który przyjechał z Włoch. Jest też magiczny dzwonek z Agry w Indiach z 1978 r., który zawsze nosi w kieszeni. Podobno pomaga spełniać marzenia. - Jego dźwięk jest impulsem do działania. To nie dzwonek spełnia marzenia, a ludzie - mówi. Gdy pracował jako nauczyciel angielskiego, otwierał nim rady pedagogiczne. Swego czasu pan Marian dorobił się nawet pseudonimu „Dzwonek”.

Dziś całą kolekcję trzyma w walizkach w garażu. Dzwonki wykonane są z brązu, mosiądzu, drewna, kryształu, ceramiki. Fascynacja dźwiękami na dzwonkach się nie kończy. Marian Łysakowski odkrywa gongi i misy tybetańskie. Poluje też na porządną replikę dzwonu Zygmunt.

Pasjonata można spotkać w muzeach, domach kultury, w szkołach i placówkach oświatowych. Ze swoimi prezentacjami odwiedził ponad 280 miejscowości. Szerszej publiczności dał się poznać za sprawą kultowej niegdyś „Galerii ludzi pozytywnie zakręconych” firmowanej przez Teleexpres i red. Macieja Orłosia.

Jego drugą pasją jest turystyka i podróże. Jest wykwalifikowanym pilotem wycieczek. Zwiedził 35 krajów, aktywnie działa w zielonogórskim oddziale PTTK. Na każdej wyprawie rozgląda się za ciekawymi dzwonkami.

(ah)